Het zat Laura Tesoro al een paar jaar dwars dat ondanks haar harde werken, haar zalen soms maar half gevuld bleven.
Zo’n foto van een half lege zaal zou Laura nooit posten op sociale media. Net zoals elke artiest streefde ze naar een volle zaal waarop mensen te zien zijn die zich amuseren.
Naar aanleiding van die half lege zalen en tegenvallend succes besloot Laura om een documentaire te maken. Eentje waarmee ze vooral geen zelfmedelijden wilde mee wekken.
“Ik ben superblij dat ik elke dag mag doen wat ik graag doe en ik besef dat dat op zich al een enorm privilege is. Dus nee, ik ben echt niet op zoek naar medeleven. Ik wilde ook niet tonen hoe zwaar ik het heb, wel een eerlijke blik achter de schermen geven en laten zien hoe groot de druk is die we onszelf soms opleggen”, zegt ze in Humo.
Laura heeft zich uiteindelijk niet beperkt tot alleen haar carrière, maar ook aan een breder gedeeld sentiment raakt. “En vooral dat ze een conversatie over de problemen van de muziek- industrie in België op gang heeft gebracht. Ik ben overwhelmed door de reacties die ik heb gekregen van fans, collega-artiesten en mensen binnen de muziekindustrie, van songschrijvers tot Sabam.”
