Er is pijnlijk nieuws verschenen over Vlaams minister-president Jan Jambon. Of hoe ‘sterke Jan’ plots ‘slappe Jan’ werd…
“Jan Jambon is een nogal tragische figuur”, analyseert politocoloog Dave Sinardet in Humo. Zijn opdracht was nochtans duidelijk…
“Hij moest de grijze Geert Bourgeois vervangen, het volk enthousiasmeren en tonen dat Vlaanderen wél werkt, in tegenstelling tot het federale niveau.” Maar dat liep volledig fout…
Jambon had zich op de kaart gezet als minister van Binnenlandse Zaken maar de ‘Sterke Jan’ van de federale regering werd algauw ‘Slappe Jan’. En dan trekt Sinardet een pijnlijke conclusie…
“Wellicht werd hij destijds wat overschat, want ook toen beging hij blunders, maar nu is het negativisme rond hem overdreven”, besluit de politicoloog. En dan maakt één iets het allemaal extra pijnlijk…
“Voor een Vlaams-nationalist zoals hij moet het pijnlijk zijn dat hij zijn top bereikte als Belgisch vicepremier, terwijl het Vlaamse leiderschap zijn ondergang inluidde”, trekt Dave Sinardet een pijnlijke conclusie in Humo.
